Σε μια πρόσφατη ανάρτηση της, η Μαίρη Χριστοδούλου, δημοτική σύμβουλος της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Σερβίων, έθεσε σοβαρά ερωτήματα και προβληματισμούς σχετικά με τη διαχείριση του δάσους της Ελάτης και την ανακοίνωση για δωρεάν ξυλεία προς τους μόνιμους κατοίκους του χωριού.
Η κ. Χριστοδούλου υπενθυμίζει ότι το τοπικό συμβούλιο Ελάτης, τόσο της προηγούμενης τετραετίας όσο και της τρέχουσας θητείας, έχει καταψηφίσει ομόφωνα τη διαχειριστική μελέτη που προβλέπει το εμπόριο ξυλείας. Αυτή η απόφαση εκφράζει την αντίθεση της τοπικής κοινότητας στην εμπορευματοποίηση του δάσους τους, το οποίο θεωρούν περιουσία των κατοίκων της Ελάτης.
Η δημοτική σύμβουλος σχολίασε με σαφήνεια την πρόσφατη ανακοίνωση για δωρεάν ξυλεία προς τους κατοίκους, υπογραμμίζοντας ότι το “δώρο” αυτό δεν είναι άμοιρο σκοπιμότητας. Εξηγεί πως η δωρεάν παροχή ξυλείας δεν σημαίνει ότι οι κάτοικοι θα λάβουν απεριόριστες ποσότητες. Όταν οι ποσότητες των δωρεάν ξύλων εξαντληθούν, οι κάτοικοι θα χρειαστεί να πληρώσουν για την ξυλεία που θα χρειαστούν επιπλέον.
Σύμφωνα με την κ. Χριστοδούλου, ο προϋπολογισμός του Δήμου περιλαμβάνει έσοδα ύψους 200.000 ευρώ από την ξυλεία, με ανταποδοτικά οφέλη για το χωριό της Ελάτης μόλις 20.000 ευρώ, δηλαδή το 10%. Αυτό το ποσοστό θεωρείται ανεπαρκές από την τοπική κοινότητα, που βλέπει τα φυσικά της αποθέματα να αξιοποιούνται κυρίως για εμπορικούς σκοπούς και όχι προς όφελος της ίδιας της κοινότητας.
Η κ. Χριστοδούλου επίσης επεσήμανε την αντίφαση στις δηλώσεις του Δημάρχου Χρήστου Ελευθερίου, ο οποίος είχε διαβεβαιώσει σε συνέντευξή του ότι τίποτα δεν θα γίνει κόντρα στην τοπική κοινωνία σχετικά με τα πλωτά φωτοβολταϊκά. Ωστόσο, η αντιμετώπιση των αντιρρήσεων της τοπικής κοινωνίας της Ελάτης για τη διαχείριση της ξυλείας δείχνει το αντίθετο.
Με τη φράση “Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας”, η κ. Χριστοδούλου καυτηριάζει την ανακοίνωση της δωρεάν ξυλείας ως ένα τέχνασμα που αποσκοπεί στην αποδοχή της διαχειριστικής μελέτης από τους κατοίκους, παραγνωρίζοντας τις πραγματικές τους ανάγκες και ανησυχίες.
Η κατάσταση που περιγράφει η Μαίρη Χριστοδούλου φανερώνει την έντονη δυσαρέσκεια της τοπικής κοινωνίας της Ελάτης για τις αποφάσεις που λαμβάνονται σχετικά με τη διαχείριση του φυσικού τους περιβάλλοντος. Οι κάτοικοι νιώθουν ότι οι πολιτικές επιλογές δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους και ότι τα οφέλη που προκύπτουν από την εκμετάλλευση των φυσικών τους πόρων είναι δυσανάλογα προς τα συμφέροντά τους.
Οι ενστάσεις της κ. Χριστοδούλου υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια διαχείριση που θα λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες και τις ανάγκες των τοπικών κοινοτήτων, προσφέροντας πραγματικά ανταποδοτικά οφέλη και διασφαλίζοντας τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων.
